journal.lotiel.org

Ord i dag: 970
Ord totalt: 44306

44306 / 50000 words. 89% done!

Å nei! Eg skreiv korkje NaNo eller Vest-Sahara-ting i dag! Men har ny mobil, då. Det er fint. Men det tok nokre timar å få satt den opp.

Heltepetter sÃ¥g utover sjøen med folk som no sÃ¥g mot han. Han var ganske sikker pÃ¥ at eit ganske lite mindretal faktisk kunne sjÃ¥ han. “Drage,” kommanderte han, han hadde aldri kommandert før, men han likte det visst godt, kjende han, “la meg klatre opp pÃ¥ ryggen din.”

Sverdet låg framleis i den høgre handa hans, det skein som eit verkeleg magisk sverd. Heltepetter stod breibent på drageryggen, han håpa at han ikkje ville falle av, då måtte han berre abdisere.

Ord totalt: 43 336
Ord i dag: 2335

43336 / 50000 words. 87% done!

Om eg berre klarar dei siste dagane no, så skal dette gå bra. Men eg må skrive nokre andre tekstar, så vi får no sjå.

Men, han var Heltepetter, og det ville han alltid vere. Han tråkka på ein av dei sleipe fiskane, og tryna med munnen først i sjøen av havets sølv. Han sat ein liten fisk i halsen, og heldt på å døy inntil kong Astrono kom til han med ein hendig heimlich-manøver.

Fisken skaut ut halsen hans, gjennom den opne munnen, forbi tennene som hadde trunge ein real omgang med tannkosten, og trefte kong Somal i auget. Den aldrande kongen greip seg til andletet, mista balansen og skleiv på det sleipe golvet. Han landa med hovudet først på ein bar bit av marmoren.

Det gav ein ekkel lyd.

Visdomsdragen var den første som klarte å ta seg over til den falne monarken.

“Daud,” sa han, og ville ikkkje seie meir.