Ord totalt: 33364

La igjen pc-en på hotellet. Dagen var full av møte. Nokre handskrivne ord i notatboka.

Ord totalt: 33364

På hotell i Laayoune. Dette går trått.

Då helten hadde pesa seg opp alle trappetrinna fann han tjuven på rommet der dei hadde lagt frå seg Pulsarina.

”Kvar har du gjort av henne?” sa Heltepetter, for ho var ikkje der.

”Eg? Kvar skulle eg gjort av ei heil jente?” sa tjuven, indignert.

”Du er tjuv, er du ikkje det?”

”Eg takkar for rosen, men fullt så god er eg ikkje. Det er ingen tjuvar som er det, du må i så fall få tak i ein tryllekunstnar. Eller ein trollmann, sjølvsagt, men eg har høyrd at dei er forferdeleg dyre.”

”Å,” sa Heltepetter. ”Kva skal vi gjere no, då?”

”Vi skal finne henne og redde henne, sjølvsagt,” sa tjuven.

Ord totalt: 31737

Buss Agadir-Laayoune. Yay. Ti timar.

Pulsarina hadde òg bede dei kongelege skreddarane om å sy innbrotskostyme til dei. Svarte ettersitjande drakter og maasker som dekka dei lyse andleta deira. Etter middag vr dei ferdige, og sjå korleis dei såg ut. Heltepetter angra bittert på den ekstra porsjonene med karamellpudding, medan Pulsarina plutseleg såg veldig feminin og fin ut.

Pulsarina leidde Heltepetter til baksida av det gigantiske huset. Dei måtte klatre over ein låg murvegg, pg landa i ein rosebusk. Rettare sagt: Pulsarina landa ved sida av rosebusken, Heltepetter midt oppi. Han måtte bite seg i leppa for å ikkje lage masse lydar når tornane reiv flengar i huda hans. Så byrja han sjølvsagt i blø frå leppa, og beit seg i fingeren for å ikkje banne. Det heile enda i ein massakre.

Ord totalt: 30062

Skreiv litt på kafé i Marrakech, resten på bussen til Agadir.

Eg skjønar ikkje kvifor eg ikkje klarar å skrive ei novelle i novellelengde. Anten må eg kutte valdsamt, elles må eg leggje til frykteleg mykje. Vanskelege greier, altså. Og denne er ganske morosam å skrive, må nok jobbe litt meir med humoren.

”Du seier noko der. Lat oss finne ei tavle der vi kan klistre opp meiningslause bilete og setje kryss over edi etter kvart som vi finn ut at dei har alibi.”
”God idé.”
Det einaste rommet dei fann som dei kunne bruke var soverommet til Pulsarina. Heltepetter hadde aldri vore på soverommet til ei jente før. Vel, han hadde delt rom med småsøstrene sine, men dette var ei Jente. Med stor J. sjølv om ho hadde kort hår og gikk med bukser og sverd, kribla det litt i underbuksene til Heltepetter. Men det kunne vere den fancy såpa han hadde brukt på det kongelege gjestebaderommet.

Ord i dag: 2890
Ord totalt: 28193

Skriv til dykk frå Marrakech.

5 timar fly = med litt disiplin, masse ord. Nesten der eg skulle vore i dag. Yay for meg.

Dette blir òg ei veeeldig lang novelle. Vops.

Ingen kom for å redde dei. Det var skuffande, nokre riddarar på skinande kvite hestar burde ha komme brasande ut av skogen med ei vogn for å ta dei med dit dei ville. Ingen kom, så dei var nøydde til å reise seg igjen og gå vidare.

Rundt svingen kunne dei sjå ned på dalen under dei. Midt i dalen låg ein stor by. Heltepetter hadde aldri sett så mange hus saman, og så mange folk. Eit tynt grått band låg rundt byen. Det måtte vere muren Fotonetta hadde snakka om.